มีต้นกำเนิดมาจากวันฉลอง ของชาวคริสต์ เพื่อเป็นเกียรติแก่ผู้พลีชีพชื่อวาเลนไทน์และด้วยประเพณีพื้นบ้านในเวลาต่อมา จึงกลายมาเป็นวันฉลองนักบุญวาเลนไทน์ การเฉลิมฉลองทางวัฒนธรรม ศาสนา และเชิงพาณิชย์ที่สำคัญของความโรแมนติกและความรักในหลายภูมิภาคของโลก

มีเรื่องราวการพลีชีพหลายเรื่องที่เกี่ยวข้องกับนักบุญวาเลนไทน์ต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับวันที่ 14 กุมภาพันธ์ รวมถึงเรื่องราวของการจำคุกนักบุญวาเลนไทน์แห่งโรมเพื่อปรนนิบัติชาวคริสเตียนที่ถูกข่มเหงภายใต้จักรวรรดิโรมันในศตวรรษที่ 3 ตามประเพณีในยุคแรก นักบุญวาเลนไทน์ทำให้ลูกสาวตาบอดของผู้คุมของเขามองเห็นได้อีกครั้ง [8]การเพิ่มเติมตำนานในภายหลังจำนวนมากมีความเกี่ยวข้องกับธีมของความรักมากกว่า ประเพณียืนยันว่านักบุญวาเลนไทน์จัดงานแต่งงานให้กับทหารคริสเตียนที่ถูกจักรพรรดิโรมันห้ามไม่ให้แต่งงานกัน การตกแต่งตามตำนานในศตวรรษที่ 18 อ้างว่าเขาเขียนจดหมายพร้อมลายเซ็นลูกสาวของผู้คุมว่า “วาเลนไทน์ของคุณ” เพื่อเป็นการอำลาก่อนการประหารชีวิต

ประเพณีวันวาเลนไทน์ – การส่งการ์ดอวยพร (เรียกว่า “วาเลนไทน์”) นำเสนอขนมและดอกไม้นำเสนอ – พัฒนาขึ้นในอังกฤษยุคต้นและแพร่กระจายไปทั่วโลกที่พูดภาษาอังกฤษในศตวรรษที่ 19 ในช่วงปลายศตวรรษที่ 20 และต้นศตวรรษที่ 21 ประเพณีเหล่านี้แพร่กระจายไปยังประเทศอื่นๆ เช่นวันฮาโลวีนหรือในช่วงคริสต์มาส (เช่นซานตาคลอส )

วันวาเลนไทน์มีการเฉลิมฉลองในหลายประเทศในเอเชียตะวันออกโดยชาวสิงคโปร์จีนและเกาหลีใต้ใช้จ่ายเงินมากที่สุดกับของขวัญวาเลนไทน์